Stadhuis Weesp

Historie

Het hoofdgebouw van het stadhuis in Weesp is tussen 1772 en 1776 in neoclassicistische stijl gebouwd. De voorgevel is bekleed met natuursteen. Het gebouw is ontworpen door architect Jacob Otten Husley en fungeerde niet alleen als bestuursgebouw, maar ook als rechtsgebouw. Het tegen de westgevel van het Oude Stadhuis aan gelegen St. Bartholomeus Gasthuis is in de 17^e eeuw opgetrokken. Het gasthuis bestaat uit drie vleugels aan de Schoolsteeg in het zuiden, de Middenstraat in het oosten en de Gasthuissteeg in het noorden. In de gevel aan de Middenstraat op de hoek naar de Gasthuisstraat is een wapen aangebracht waarop het jaartal 1623 vermeld staat. De tegenovergelegen zijvleugel stamt uit 1650/55. Het oostelijk gedeelte van het gasthuis en latere weeshuis is omstreeks 1911 grondig verbouwd. De buitengevels zijn toen grotendeels nieuw opgetrokken. Het Oude Stadhuis en het St. Bartholomeus Gasthuis, beide gevestigd aan de Nieuwstraat 43, zijn sinds 1974 opgenomen in het monumentenregister van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed en horen bij de top honderd van rijksmonumenten in Nederland. Tegenwoordig is in het gebouwencomplex het gemeentelijk museum van Weesp gevestigd.

Uitdaging

Het metselwerk van het stadhuis en het St. Bartholomeus Gasthuis in Weesp is toe aan een onderhoudsbeurt. De uitdaging ligt in de diverse opzetten. De voor- en zijgevel van het stadhuis hebben vrij smalle voegen. De aanpak van de natuurstenen voorgevel wijkt nog wel af van de gemetselde zijgevel die van oorsprong is voorzien van een haarsmalle naaldvoeg. Het St. Bartholomeus Gasthuis is platvol gevoegd, maar gezien de gevels eerder zijn voorzien van een waterafstotende oppervlaktebehandeling is ook hier een specifieke aanpak noodzakelijk. Door de dikte van de muren is geen sprake van vochtdoorslag, maar de aangroei van algen en mossen laat wel zien dat het metselwerk vochtig is en het vocht niet kan ontwijken.